Μετεωρισμός

Τι ν' αγαπήσω;

Τις μέρες που λιώνουν με το φως της νύχτας;

Τους σκύλους που κουνούν την ουρά τους για ένα κόκκαλο;

Το ταβάνι που στέκεται όρθιο σε πείσμα της ζαλάδας μου; 

Τα δέντρα που μπορούν και λυγίζουν, ενώ εγώ αντέχω;

Τα πόδια μου που λειτουργούν μηχανικά και με πάνε σε σένα;

Τα μάτια σου που έχουν το χρώμα των εφηβικών μου ερώτων;

Εμένα;

Εμένα όταν λιώνω με το φως της νύχτας

κουνώντας την ουρά μου:

Εμένα όταν χορεύω γύρω από το κάδρο σου

και τα ζαλισμένα πόδια μου με φέρνουνε σε σένα;

Εμένα όταν σε κοιτώ στα μάτια

και βλέπω όλα τα φιλιά που χάθηκαν σε παγκάκια και ακρογιαλιές:

Ν'αγαπήσω;

Σκύλους και μέρες

ταβάνια και δέντρα

μάτια και πόδια:

Εμένα: